Kutokana na sababu zilizokuwa nje ya uwezo wetu tulishindwa kuwapa mwendelezo huu. Sasa kaa mkao wa kula na hii ni sehemu ya 44.ENDELEAAAA..............
“Kuna habari mbaya ndugu yangu”
“Habari gani tena hiyo?”Lazaro akawa anamzuia baba John kusema hiyo habari mule wodini ila baba John hakutaka kusikia na kumwambia Ibra kilichojiri.
Kwakweli ilikuwa ni habari mbaya sana kwa Ibra na kumfanya aanguke chini na kuzimia.
Lazaro alimuangalia baba John na kumlaumu,
“Umeona sasa, unajua kuna vitu vingine havitakiwi kusema juu juu kiasi hiko ukizingatia mtu tayari ana matatizo mengine”
Ikabidi wasaidiane kumnyanyua na kumpeleka kwa daktari, Sophia alibaki kashika tama tu huku akiwaza kuwa yale mambo mabaya juu yao aliyokuwa akiyafikiria ndio hayo yanatokea,
“Mungu wangu, kwanini lakini? Nipo hospitali sijiwezi, halafu tena yanatokea kama hayo tutasaidiwa na nini jamani?”
Sophia hakupata jibu ila alikuwa na mawazo kupita maelezo ya kawaida. Baba John na Lazaro walirudi tena ambapo Sophia alihitaji kujua kwa undani zaidi, kwanza kabisa baba John akaomba msamaha kwa kutoa habari ile bila ya kufikiria,
“Nisamehe sana shemeji, nilijua Ibra ni jasiri”
“Hivi hata ungekuwa ni wewe unaambiwa kuwa biashara yako unayoitegemea, inayokulisha na kukufanya ujione mtu kati ya watu imeteketea yote ungekuwa kwenye hali gani?”
“Nakubali nimekosea jamani ila hata mimi nimepaniki ndiomana yametokea yote haya”
“Eeeh daktari amesemaje?”
“Kasema amezimia tu, tumuache apumzike halafu akizinduka atakuwa sawa”
“Haya, hebu nielezeni nini chanzo cha yote hayo maana hapa nilipo sijaamini wala kuelewa”
“Kiukweli shemeji hakuna anayejua chanzo ni nini, yani tumefika kazini kama kwaida, wakati tumetulia tukaanza kusikia harufu ya moshi na hakuna aliyeshtuka wala kuwa na habari yoyote ila badae tukasikia kelele za mtu nje akisema moto jamani moto, tulipotoka tulikuta duka la Ibra likiteketea yani tumejitahidi kuzima wapi kiukweli limeteketea lote yani hakuna kilichobaki na moto uliishia pale pale kwenye duka lenu, hakuna duka linguine lolote lililoathirika”
“Oooh Mungu wangu, jamani ndio mambo gani haya?”
“Poleni sana shemeji, nilijaribu kumpigia Ibra ila sikumpata hewani ndio nikampigia Lazaro ambapo alipofika alikuta duka lote limeshateketea na ndiye aliyetupa taarifa kuwa upo hospitali na nikaamua kuja kuwaona na kuwapa taarifa hii”
Sophia alijikuta akitokwa na machozi tu kwani duka lilikuwa ndio maisha yao, kila kitu waliwekeza kwenye duka hilo, maisha yao yote yalitegemea hapo. Aliwaza bila ya kupata jibu na kumfanya aanze kulia sana, ikabidi Lazaro asogee karibu zaidi na kumbembeleza shemeji yake.
Muda kidogo Sophia alitulia ila hakuwa na raha hata kidogo, Lazaro na baba John nao wakatakiwa kuondoka kwahiyo wakatoka na kuondoka kwenye lile eneo la hospitali. Kwakweli Sophia alikuwa na mawazo sana hadi akili yake ilikosa kufanya kazi kabisa, kwanza kabisa akafikiria kuhusu maisha watakayoishi na mumewe maana biashara ndio hiyo imeteketea kwa moto,
“Mmh sijui hata kama Ibra ana hela benki jamani, maisha gani haya tutaenda kuishi? Na gharama za hospitali je zitalipwa na nani? Mbona umasikini nauona machoni mimi? Jamani yale maisha tuliyokuwa tunaishi yote yanaenda kupotea”
Yule bonge alimsikia Sophia akilalamika, alimuhurumia na kumpa pole
“Pole sana dada, naweza kuona jinsi gani umeumia”
“Yani wee acha tu, maisha yote yameporomoka”
“Na je, hilo swala uliliona kama ulivyoniona mimi kuwa nilikaa juu ya kaburi?”
“Hapana sijaona chochote, hili limekuwa ni swala la kushtukiza sana kwangu”
“Pole sana, ila me bado umenipa maswali je umeonaje kuwa mimi nilikaa makaburini jana?”
“Ni historia ndefu ila akili yangu haipo sawa kabisa nadhani tutaongea siku nyingine”
Muda kidogo alikuja Ibra kwani alisharuhusiwa na daktari, kwakweli Ibra alikuwa amepoa sana akamfata mke wake
“Naomba turudi nyumbani Sophia”
“Mmmh turudi wakati sijapona vizuri?”
“Dozi nyingine tutaendelea nazo nyumbani, unajua nimechanganyikiwa kabisa hata sijui tutaanzia wapi na kumalizia wapi. Biashara yangu jamani dah!”
“Pole mume wangu, hii ni hasara yetu wote”
“Au ngoja kwanza nikashuhudie mwenyewe maana siamini kabisa”
Ibra akamuaga mkewe na kuondoka pale hospitali kwani imani ilimpotea kabisa kama duka lake linaweza kuungua bila ya sababu.
Ibra alifika maeneo ya duka lake na aliweza kujishuhudia ambavyo limeteketea, wakina baba John walipomuona ikabidi wawe nae karibu kwa lengo la kumtuliza ili asije akapaniki kama kule hospitali, Ibra alikaa chini kwanza huku akikuna kichwa chake maana ilikuwa moja haisomi wala mbili haisogei.
Alipotulia, rafiki zake wakamuomba arudi nyumbani akapumzike kwanza, akakubaliana nao kisha akawaaga na kuondoka, alielekea hospitali kumfata mkewe kuwa warudi nyumbani.
“Tafadhari Sophy kubali tuondoke hapa hospitali kwani sitakuwa na pesa za kulipia zaidi”
“Na zile pesa zetu kwenye kabati je?”
“Hakuna pesa kwenye kabati Sophy, tafadhali nielewe mke wangu”
Sophia akafikiria sana, hakupenda kurudi nyumbani ila akifikiria kuhusu uchumi wao hakuwa na namna zaidi ya kuafikiana na mume wake kuwa watoke tu.
Kisha Ibra aaenda kuomba kibali cha kutoka na mkewe, hawakutaka kumzuia leo kwani walimpa tu ruhusa kuwa waende na kumpatia dawa zote ambazo Sophia anatakiwa kutumia kisha Ibra akaenda kumkongoja mkewe ambaye alikuwa amepewa magongo ya kutembelea na kutoka naye nje. Kama kawaida aliiona gari yao ikiwa pembeni pale hospitali,
“Vipi mke wangu tukapande tena ile gari?”
“Hapana, itatupoteza tu. Wewe kwa muda wako utakuja kuifata mwenyewe”
Wakakubaliana kisha Ibra akaita gari ya kukodi na wao kuanza safari ya kurudi nyumbani ambapo walifika na kuingia ndani kama kawaida na nyumba ilikuwa shwari kabisa. Ibra akapata wazo la kumpigia simu Siwema na kumpa habari zao ambapo aliwaahidi kufika mahali hapo muda sio mrefu.
Haikuchukua muda mrefu sana Siwema nae alikuwa amewasili akiwa amewabebea chakula kwani jioni ilikuwa imeshaingia, walimkaribisha naye aliwapa pole sana.
“Ikabidi nipike kabisa kwani najua wazi mtakuwa na njaa tu, poleni sana jamani”
“Asante dada, na umefanya jambo la maana sana kutubebea chakula”
“Hivi ni mambo gani yamewasibu lakini?”
Sophia akaanza kumueleza Siwema toka siku ile ambayo alienda kwake na kuzungumza na yule bibi mpaka matukio ambayo yaliwapata.
“Uwiiii jamani si niliwaambia lakini kuwa yule bibi mchawi msimsiklize”
Sophia leo alikuwa kwenye kipaumbele kabisa cha kumtetea yule bibi,
“Hapana dada, yule bibi si mchawi ila sisi tuna matatizo tu”
Ibra akamuongezea Siwema kuhusu habari za kuungua kwa duka lao pia,
“Jamani, hivi mnajua kama kuna mtu anawaroga nyie au mnajifanya hamjui jamani! Nyie mnarogwa tena wazi kabisa, hivi hushangai hayo maajabu ya kuungua kwa duka? Maajabu ya kupata ajali mke wako, nikiwaambia niwapeleke kwa mganga huwa mnasumbua sana ila kwa hali hii ya mdogo wangu nitawapeleka”
“Dada, mimi sina haja ya mganga kwakweli ila nina haja na yule bibi naomba utusaidie kuhusu hilo”
“Hapo ndipo mnaponivuruga kwakweli, yani mimi nianze kuwaunganisha na wabibi wachawi? Siwezi jamani, siwezi kabisa”
Ibra aliafikiana na swala la Siwema kuwa wapelekwe kwa mganga tu ingawa kwa waganga karibia kote walikopita hawakuweza kufanikiwa,
“Kwakweli mimi naafikiana na wewe, tupeleke kwa mganga yani kuna mtu anatuchezea kabisa akili. Hata bado siamini kama duka langu limeungua kweli”
“Ila nyie mlinikera sana kipindi kile yani sana hata nikasema sirudii tena kuwapeleka ila nitawapeleka. Na kwa hali ya Sophia ilivyo leo nitalala hapa hapa”
Wakafurahi kwani waliona wazi watapata klampani kwa siku hiyo.
Usiku ulipofika walikula kile chakula kwa pamoja huku wakiongea mawili matatu kuhusiana na mambo ambayo yamewapata,
“Nyie msijali, huyo mganga ni kiboko nawaambia mali zenu zote zitarudi yani duka lenu litakuwa kama mwanzo”
“Nitafurahi sana maana imani imenikatika kabisa na maisha haya ukizingatia lile duka ndio biashara pekee ninayoitegemea kuendesha maisha yangu”
Wakaongea ongea pale kisha wakamuelekeza Siwema chumba cha kulala ambacho kilikuwa pembeni na kile chumba alichokuwa akilala Neema ila hawakumwambia kama kile chumba cha pembeni ndicho alichokuwa akilala Neema, kila mmoja alienda kulala sasa.
Sophia na mumewe walikuwa chumbani huku wakitafakari mambo mbali mbali yaliyowapata, ila bado Sophia alikuwa akimsisitiza mume wake kuwa wamtafute yule bibi
“Ibra, mi nadhani kuna vitu yule bibi anavifahamu kwanini tusimtafute yeye kuliko kuhangaika kwa waganga?”
“Sasa wewe unamuamini huyo bibi, je amewahi kukusaidia nini?”
“Na hao waganga je nao wametusaidia nini mume wangu? Hakuna ambacho wametusaidia, bora twende kwa huyo bibi labda akatupe muongozo way a kufanya”
“Sophia, siku zote ubishi wako ndio huwa unaharibu mipango yetu. Hebu mambo mengine ya msingi usiwe unabisha sana”
Sophia akakumbuka kitu, ni kuhusu yule mtoto akaamua kumuuliza mume wake
“Hivi na yule mtoto imekuwaje?”
“Hata najua basi! Sijawahi kumsikia tena toka siku ile ya vimbwanga hadi leo, sijui amekufa”
“Kama amekufa itakuwa vizuri sana maana nay eye ndiye anayetuletea matatizo. Halafu nimekumbuka kitu mume wangu”
“Kitu gani?”
“Yule mtoto ndio yule yule mtoto wa maajabu ambaye tulikuwa tukikutana nae njiani”
“Mmmh usiku huu mke wangu, hebu tuachane na habari hizo tulale”
Sophia akakubaliana na mume wake kisha wakalala.
Kwa upande wa Siwema sasa huwa ana kawaida ya kujiimbisha kidogo kabla ya kulala, akiwa mule chumbani huku akiangalia mandhari ya chumba kile ambacho kilikuwa na choo humo humo. Alienda chooni kwanza kujisaidia kisha akarudi na kuanza kujiimbisha imbisha ili alale kama anavyofanyaga nyumbani kwake, akashangaa gafla kuna karatasi imeangushwa kitandani kwake. Akashtuka sana na kujiuliza kuwa imeangushwa na nani, alijaribu kuangaza huku na kule ila hakumuona aliyeangusha ile karatasi ila iliandikwa kwa herufi kubwa tena kwa wino mwekundu. Siwema alisoma na kushangaa, ‘USINIPIGIE KELELE’
“Kheee makubwa haya, hii nyumba vipi? Inamaana ni sababu ya kuimba kwangu au karatasi hii iko hapa siku zote?”
Akaamua kwamba ahisi ile karatasi ilikuwepo tu siku zote hivyo akaendelea kuimba, gafla akasikia mtu akipiga makofi matatu. Hapo ndipo Siwema aliposhtuka na kuogopa na kabla hajakaa sawa alishtukia akinaswa kibao shavu la kulia na kunaswa kingine shavu la kushoto, Siwema alijihisi kuchanganyikiwa akainuka ili atoke nje ila hakuona mlango wa kutokea yani hapo ndio akachanganyikiwa zaidi na kisha akaanza kusikia sauti ya mtu akicheka sana, Siwema alikuwa akitetemeka huku amejibanza pembezoni mwa kitanda.
Hofu ilianza kumtawala gafla taa ikazimwa, hapo alihisi kuzimia kabisa, muda kidogo ikawashwa. Akajaribu kupiga kelele ila ilionekana inaishia mulemule chumbani kwani kelele zake hazikufika popote pale.
“Nisaidieni jamani, nisaidieni nakufa”
Hakuna aliposikika kokote, muda huu taa iliwashwa na akaanza kuona kivuli cha mtu hapo ndio alipochanganyikiwa kabisa kwani aliona kivuli na sio mtu, akajikuta akianza kujitetea
“Jamani kwani mimi nimewakosea nini jamani, sina makosa mimi naombeni nitoke humu”
Kicheko kikaanza kusikika vizuri sasa na kumfanya Siwema aishiwe maneno ya kuongea na kuzidi kutetemeka. Gafla akahisi ameshikwa miguu na imeanza kuburuzwa, aliburuzwa chumba kizima na kurudishwa tena kitandani bila ya kumuona muhusika anayemfanyia hivyo.
Gafla akaona macho ya mtu, hapo ndipo ujasiri ulimshinda na kujikuta akianguka chini na kuzimia.
Kulipokucha, Siwema aliamka pale chini huku kichwa chake kikiwa kizito sana na kumfanya ainuke kwa shida sana. Muda huu aliuona mlango na kutoka nje ambapo sebleni aliwakuta Ibra na mkewe ambao walimuuliza hali yake, Siwema alikumbuka matukio yote yaliyompata usiku.
“Hivi nyie mnawezaje kuishi kwenye hii nyumba? Nimekoma yani nimekoma kabisa sirudii tena kuja kulala hapa”
“Kwani vipi dada?”
“Yani usiku mmoja nimeona kama mwaka! Hapana jamani siwezi mimi siwezi nimekoma”
“Kwani imekuwaje maana hata kukaa hukai jamani!”
“Nikae ili iweje? Yaliyonipata yanatosha jamani, kweherini tena mnikome hii nyumba yenu siji tena. Sio nyumba hii, nawaambia tena sio nyumba hii. Kwaherini”
Wakati Siwema anafungua mlango ili atoke nje kabisa, ikasikika sauti
“Mbona mapema sana, hata chai hujanywa?”
Wote wakatazamana kwani hakuna aliyeongea muda huo, katika kushangaa zaidi wakamuona yule mtoto mchanga akija sebleni.
Itaendelea kama kawaida………!!!!!!!
Toa maoni yako mdau.
No comments:
Post a Comment