Kulipokucha, Ibra ndio alikuwa wakwanza kuamka kwakweli alishtuka sana na kujiangalia kwa makini, yeye na mkewe walikuwa wamelala makaburini tena kila mmoja kaburi lake.
Ibra aliinuka pale kwenye kaburi alilolala yeye huku akiwa amejawa hofu na uoga akasogea pale kwa mkewe akimuamsha kwa kutetemeka ambapo aliamka kwa kushtuka sana huku akijishangaa pia kuwa amelalaje kwenye kaburi,
“Tusishangae mke wangu tuondoke”
Sophia akainuka pia huku akiwa haamini kabisa na alijiona kama yupo ndotoni vile, wakatembea na kutoka eneo la nje la makaburi yao kisha walipoangalia pembezoni mwa barabara waliona gari yao ikiwa imepaki hapo, Ibra hakutaka kuhoji wala kujihoji akamshika mkewe mkono hadi kwenye lile gari ambapo alipofungua mlango ulifunguka na funguo ilikuwepo ndani ya gari. Ibra aliendesha gari lile hadi nyumbani kwao wakashuka na kuingia ndani, walikaa chini wakitazamana na kujikuta wakiulizana kilichotokea,
“Hivi imekuwaje hadi tukalala makaburini jamani? Yani mimi ninavyoogopa makaburi uwiiiiiii sijui hata imekuwaje”
“Hata mimi sielewi mke wangu, nakumbuka tu niliposhtuka nikajiona kaburini huku na wewe ukiwa kwenye kaburi la jirani”
Wakajaribu kuvuta kumbukumbu kuwa ilikuwaje, na wakakumbuka kuwa mara ya mwisho walikuwa hotelini na walikula na kulala hapo ila walichokuja kushtuka ni pale walipokumbuka kuwa kwenye hoteli hiyo wamewahi kumuona Neema,
“Na licha ya hivyo nakumbuka siku tunapita eneo lile na Da’Siwema tuliona makaburi na sio hoteli”
Wakashtuka wote kwani wakakumbuka vizuri sasa na kuhisi kuwa huenda wamefanyiwa kiini macho na Neema.
Gafla wakasikia mtu akichek na sauti ilikuwa ni ya Neema, wakashtuka sana ila walipotaka kugeuka ili kumuangalia mtu huyo walishangaa kuanguka kwenye kochi lao na kulala usingizi mzito sana.
Ilikuwa ni usiku tayari na Ibra akashtuliwa na mlio wa simu yakeambapo aliamka kutoka usingizini na kupokea simu hiyo, mpigaji alikuwa ni mama wa Ibra ambapo Ibra alimsalimia mama yake kimang’amu ng’amu kisha kuendelea na maongezi mengine,
“Inamaana ulikuwa umelala mwanangu, umechoka sana eeeh!”
“Kidogo tu mama”
“Haya sasa nisikilize kwa makini”
“Nakusikiliza mama”
“Hivi Ibra unamatatizo gani mwanangu? Kwanini huji kututembelea nyumbani? Kwanini hutaki kunijulia hali mama yako? Mbona umebadilika sana mwanangu?”
“Nisamehe mama”
“Nikusamehe kitu gani? Nilijua hili tatizo ni kwetu tu, nikapiga simu nyumbani kwao mke wako nao wanasema hawana mawasiliano yoyote na nyie, mmekuwa watu gani nyie mnaojitenga na ndugu jamani? Tuwaelewaje sasa?”
“Dah mama sijui hata niseme nini jamani”
“Najua huna cha kujitetea, hivi ni watu gani hamuwasiliani na ndugu wala nini. Nilienda kule mlipokuwa mnaishi naambiwa kuwa mlihama siku nyingi sana, sawa mlihama sio tatizo ila kwanini hamjatupa taarifa kuwa mlihama? Nasikia mnaishi maisha ya kifahari, hata kama mnaishi maisha ya kifahari ndio msahau familia zenu kweli? Kwani sisi tunashida na pesa zenu jamani! Mnahisi tutawaomba pesa, hapana kama mimi najitosheleza na shughuli zangu mwanangu jamani kwanini umekuwa hivyo? Sijakulea hivyo mimi”
Ibra aliishia kuomba msamaha tu kwani hata kujitetea alishindwa na hakujua aanzie wapi kujitetea na aishie wapi kwahiyo akajikuta akiishia kuomba msamaha tu ila mama yake alilalamika sana na kuonyesha wazi hajafurahishwa na kitendo cha mwanae, kisha Yule mama akaaga na kukata ile simu.
Ibra sasa aliweza kuitafakarisha akili yake kwani kiukweli ni kitambo sana hakwenda kutembelea ndugu zake na wala hakuwafahamisha ndugu zake mahali anapoishi kwa kipindi hiki. Akamuangalia mke wake na kumuamsha ambaye alionekana kuamka na uchovu sana,
“Mama kanipigia simu bhana”
“Mama!!”
“Ndio mama”
Kisha Ibra akamueleza mkewe vile walivyoambiwa na mzazi wao huyo,
“Kheee ila mume wangu hivi ni kwanini hatujawaleta ndugu zetu hapa? Kwanini maana hata mama yangu hajui kama nilishawahi kupata mimba na zikatoka”
“Ni kweli hawajui, hata mimi mwenyewe sijui ni kwanini hatujawaleta hapa. Usikute haya matatizo yote tunayoyapata ni kutokana na vinyongo walivyonavyo wazazi wetu”
“Ni kweli kabiisa”
Wakakubaliana waende kuoga kwanza kisha kupanga mikakati yao ya mambo mengine kwani ilionyesha wazi yanayowasibu ni mengi.
Wakainuka pale na kuelekea chumbani ila walipofungua mlango wa chumbani ili waingie walipokelewa na moshi mkubwa sana na mzito uliowakumba machoni na kuwaangusha chini kisha kupoteza fahamu kabisa.
Walikuja kushtuka pamoja na ilikuwa pamekucha tayari, kila mmoja alimuangalia mwenzie kisha kuanza kukumbuka kilichowatokea nyuma. Ibra akakumbuka kila kitu kisha akajinusa nguo zake,
“Unajua mke wangu tumeanza kutoa harufu ya umarehemu, maana ni toka tulipozinduka jana kule makaburini hatujabadilisha hizi nguo hadi leo”
Sophia nae akajinusa na kuanza kujiziba pua huku akisema,
“Halafu kweli mume wangu mmmh, hebu twende tukaoge tubadili hizi nguo haraka”
“Ila jana si ndio tumeshindwa kuingia huko chumbani Sophia?”
“Sasa tutafanayaje? Na kwanini tushindwe kuingia chumbani ndani ya nyumba yetu wenyewe? Kwani kuna nini humu ndani?”
“Hata mimi mwenyewe sielewi, ila inuka tukaoge maana lazima tubadili hizi nguo la sivyo itakuwa hatari maana najihisi tupo kama marehemu hapa”
Wakainuka tena ila walipofungua mlango wa chumbani kwao ili waingie ule mlango ulikuwa mgumu na haukufunguka, Ibra akapata wazo kuwa wasing’ang’anize kufungua kwani wanaweza patwa na matatizo mengine ila Sophia nae akatoa wazo lake
“Kwanini tusiende kuoga kwenye kile chumba alichokuwa analala Neema”
“Weee Sophia hebu futa hayo maneno kabisa, hebu tutoke”
Ibra akamvuta mkewe mkono hadi kwenye gari kisha wakatoka kabisa kwenye lile eneo la nyumba yao ambapo mkewe akamuuliza kuwa wanaenda wapi,
“Mi naona twende kwa Siwema tukaoge huko kwake na akatununulie nguo mpya tuvae”
“Mmh mume wangu huoni aibu? Yani tukaoge kwa da’Siwema!”
“Hakuna cha aibu kwenye matatizo, twende tukaoge huko kisha tutajua cha kufanya baada ya yote”
Wakiwa njiani huku wakiendelea na maongezi yao ile gari ya Ibra iligoma kutembea tena, Ibra akashuka na kuangalia kuwa gari yao ina tatizo gani ila hakuweza kubaini tatizo lolote lile, kisha Sophia nae akashuka na kumuuliza mumewe kuwa tatizo ni nini na Ibra akamuweka wazi kuwa gari haikuwa na tatizo lolote lile,
“Sasa tutafanyaje?”
“Hata sielewi Sophy, hii gari sijui imekumbwa na nini pia?”
“Sasa turudi nyumbani au tufanyeje?”
“Hapana tusirudi nyumbani tuendelee na safari tu”
“Mmmh tunaendeleaje sasa na gari imegoma?”
“Kwani daladala zimeisha Sophy? Ilimradi tumeamua kwenda kwa Siwema basi tusighairi hata iweje”
“Na hii gari itakuwaje?”
“tutaiacha tu hapa, tukitoka huko nitakuja kuicheki kuwa tatizo ni nini? Siwezi kufanya chochote wakati najisikia vibaya na hizi nguo nilizovaa naona mikosi tu”
Sophia akawa anasua sua kuondoka eneo lile na kuiacha gari yao ila Ibra akamshika mkono na kumlazimisha kuwa waondoke.
Hawakufika mbali sana ikapita daladala hata Ibra akashangaa,
“Hii daladala vipi jamani mbona hii sio njia ya daladala?”
“Labda inakimbia foleni, tuisimamishe tupande tu mume wangu”
“Hapana Sophy nakosa imani na hiyo daladala”
“Kheee na wewe Ibra jamani kwani hujawahi kuona daladala zinazochepuka jamani?”
“Nimeziona nyingi tu ila hii sina imani nayo”
“Acha zako bhana Ibra”
Ile daladala nayo ikasimama na kuwafanya wapande kwavile ilikuwa haijajaa kwahiyo wakapata siti na kukaa, ila baada ya dakika chache wakapitiwa na usingizi yani walilala usingizi mzito sana na kuwafanya wasielewe kinachoendelea.
Walipokuja kuzinduka ilikuwa ni jioni sana, waliangaliana
“Inamaana tumekaa ndani ya hili gari muda wote jamani?”
“Nashangaa kwakweli”
Walipoangalia pembeni ndani ya lile gari wakaona jeneza na kuwafanya washtuke sana kwani wakati wanapanda hawakuona jeneza hilo, Ibra akainuka kwa uoga na kupiga kelele,
“Mnatupeleka wapi jamaniii?”
Mtu mmoja kwenye lile gari akamjibu Ibra,
“Kwani nyie vipi? Hamjui kama tunasafirisha msiba”
Ibra akashtuka zaidi kusikia eti wanasAfirisha msiba wale wakati mwanzoni waliona ni gari ya kawaida ya abiria, kwa jinsi walivyokuwa wakitetemeka ikabidi mtu mwingine kwenye lile gari awaulize
“Kwani nyie mnaenda wapi?”
Ibra alishikwa kama kigugumizi wakati akijielezea,
“Tulifikiri ni gari ya abiria”
“Poleni sana, sie tulihisi nyie ni wenzetu basi mnaweza kushuka sasa”
Ile gari ikasimamishwa kisha Ibra na mkewe wakashuka huku wamegubikwa na uoga na hofu moyoni.
Wakati wanaangaza macho yao kwenye lile eneo waliloshushwa lilikuwa ni eneo la makaburi, yani hapo hofu ikawatawala zaidi ya mwanzo, Sophia alimkumbatia mumewe kwa nguvu sana kwani alijihisi kamavile mwisho wao umefika huku uoga ukiwa umewajaana kuwafanya watetemeke. Ibra akajivika ujasiri wa kiume na kumshika mkewe vizuri huku wakianza kutoka kwenye eneo lile, kuna kaburi walipita na kusikia sauti ya mtu akicheka yani hapo uoga uliwajaa zaidi ya mwanzo na kuwafanya wahisi mwisho wao ndio umefika kabisa ila Ibra alijikaza tena kiume na kumshika mkewe vizuri huku wakitoka kwenye eneo hilo mpaka wakafanikiwa kuwa nje kabisa ya makaburi hayo na kuwa barabarani,
“Tunaenda wapi sasa mume wangu?”
“Sijui”
“Tutafanyaje sasa? Hivi haya mambo ni kweli au naota jamani?”
“Tusijadili hapa, inatakiwa tujue ni jinsi gani tunapona kutoka kwenye hali hii mke wangu”
“Sasa turudi nyumbani au?”
“Sielewi ila hamu ya kurudi nyumbani sina kabisa, nadhani tutafute uwezekano wa kwenda kwa Siwema kwa njia yoyote ile”
“Basi tukodi gari twende mume wangu”
Ikawa kama bahati kwani muda huo huo ilitokea gari ya kukodi na kupita mbele yao kisha kuwauliza kama wanaenda ambapo waliitikia na kupanda. Dereva wa lile gari alikuwa ni mwanaume wa makamo ambapo Ibra alimuuliza,
“Umejuaje kama sisi ni wasafiri?”
“Nimejua sababu mmekaa eneo langu la kazi na hata hivyo nafahamu hadi mnapoenda”
Ibra na mkewe wakatazamana na kumuuliza,
“Unafahamu tunapokwenda? Ni wapi kama wapafahamu?”
“Mnakwenda kwa mtu mmoja anaitwa Siwema”
Wakashtuka sana na kumuuliza tena,
“Umejuaje?”
“Nyie mmeshuka kwenye eneo langu kwahiyo mimi huwa najua kila kitu cha watu wanapozungumza kwenye eneo langu au karibia na eneo langu”
“Wewe eneo lako ni lipi?”
“Pale makaburini ndio eneo langu”
“Yani gari yako huwa unapaki pale?”
“Hapana ila ndio ninapoishi”
Ibra na Sophia wakapatwa na uoga kwani eneo lile hawakuona nyumba ya aina yoyote ile, Ibra akauliza kwa hofu
“Mbona pale hapana nyumba yoyote sasa wewe unaishi wapi?”
“Pale kuna kaburi langu ndio naishi humo ni nyumba yangu ile japo manaona ni kaburi”
Wakazidi kupatwa na uoga huku wakimuangalia Yule mtu kwa mashaka, ila Yule mtu akacheka kisha akawaambia
“Unajua mimi nimekufa miaka mingi sana iliyopita, kila mtu akiniona huwa ananishangaa sana ila mimi naona kawaida. Kwani kufa ni jambo la ajabu sana kwenu?”
Ibra na mkewe walizidi kutetemeka na kumuomba awashushe,
“Niwashushe vipi wakati bado hamjafika?”
Ibra na mkewe waliomba sana kushushwa, Yule mtu alicheka sana na kusimamisha gari ambapo walishuka na kuanza kukimbia hovyo hovyo, ikabidi Ibra amshike mkewe mkono kwani aliona wazi watapotezana na ilikuwa usiku sana ukizingatia na majanga yale watakimbiaje mmoja mmoja kwani walihisi yakiwakuta wakiwa mmoja mmoja watashindwa hata cha kufanya.
Wakati wameshikana mikono Ibra aliangalia pembezoni mwa barabara na kuona ile gari yao walipoiacha kwamaana kwamba wamerudishwa sehemu waliyoacha gari, Ibra aliongozana na mkewe hadi kwenye gari yao na kupanda tena wakati wanaiendesha safari hii ilitembea vizuri tu na kuwafanya warudi nyumbani kwao huku wamegubikwa na uoga na hofu moyoni.
Wakiwa wamekaa sebleni bila ya kuelewa hili wala lile la kufanya, gafla wakamsikia Yule mtoto akilia na kuwafanya washtuke sana kwani walishasahau kama kuna mtoto mule ndani na kabla hawajafanya chochote walishtukia Yule mtoto akiwa tayari pale sebleni.
Itaendelea kama kawaida………..!!!!!!!
Toa maoni yako mdau.
No comments:
Post a Comment